آرش کمانگیر (به اوستایی اِرِخْشَه و به پهلوی اِرَش شیپاک‌تیر) احتمالاً از اساطیر کهن هند و ایرانی است که در فرهنگ و تمدن ایران زمین باقی مانده است. دیرین‌ترین متنی که به اسم اِرِخْشَه اشاره کرده، تیشتر یشت از یشت‌های بزرگ اوستاست. شاهنامه به طور کامل داستان آرش را واگویه نکرده ولی از حماسه او نام برده است، مثلاً:
چو آرش که بردی به فرسنگ تیر چو پیروزگر قارن شیرگیر
بزرگان که از تخم آرش بدند سبکبار و جنگی و چابک بدند

۲۵ فروردین روز بزرگداشت شاعر و صوفی نامی ایران زمینِ سدۀ ششم و هفتم، فریدالدین ابو حامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری است. از او مکتوبات بیشماری به دست ما رسیده: اسرارنامه، الهی‌نامه، مصیبت‌نامه، مختارنامه، تذکره‌الاولیا، دیوان غزلیات و قصاید، و منطق‌الطیر.

در این میان، منطق‌الطیر، که این اصطلاح در زبان عربی به معنای «زبان مرغان» است، منظومه‌ای نزدیک به ۴۵ هزار بیت است که در قالب مثنوی سروده شده. این اثر با زبانی نمادین سیر و سلوک رسیدن به درجه بالایی از تصوف را بیان می‌کند. پویندگان این سلوک معنوی، مرغانی‌اند که با رهبری هدهد می‌خواهند به سیمرغ در مقام ذات پروردگار برسند. در این اثر، عطار مراتب و سختی‌های بی‌شمار این راهپیمایی و جازدن برخی از سالکان و پافشاری بعضی دیگر را نشان می‌دهد.

اوتیسم نوعی اختلال روانی است که در روابط اجتماعی خودش را بروز می‌دهد. روانپزشکان به تازگی به وجود این اختلال پی برده‌اند و از این جهت، برای ما بسیار ناشناخته است. این اختلال تا قبل از ۳ سالگی خودش را نشان می‌دهد و علت اصلی آن به طور دقیق مشخص نیست.

بر اساس آمار جهانی، به طور میانگین از هر ۶۰ نوزاد، یک نفر به این اختلال مبتلا است و این نرخ، روز به روز افزایش می‌یابد. ایران نیز آماری نزدیک به آمار جهانی دارد، با این حال تعداد زیادی از افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل عدم آگاهی درباره این اختلال، هنوز شناسایی نشده‌اند. همچنین گزارش شده که زنان بارداری که دیابت دارند، بیشتر از زنان عادی مستعد به دنیا آوردن نوزادان اوتیسمی هستند.

اوتیسم که دارای ریشه ژنتیکی (گاهی جهش ژنی) است، بخش‌های مختلف مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما چگونگی کارکرد آن هنوز درک نشده است. بنابراین تنها راه مقابله با آن، تشخیص اوتیسم از سنین کم و درمان آن با روش‌های توانمندسازی است. به این منظور، ابتدا باید با علائم اختلال اوتیسم آشنا شویم. برخی از علائم عمومی اوتیسم عبارتند از:

• اختلال در رفتارهای غیرکلامی مثل تماس چشمی
• ناتوانی در ایجاد رابطه با افراد هم‌ سن
• عدم بروز و به اشتراک گذاری احساسات
• دلبستگی به اشیاء
• ناتوانی در فعالیت‌هایی که شکل بازی دارند
• مقاومت در برابر تغییر و وابستگی به عادت‌ها
• وسواس نسبت به اجزای اشیاء پیرامون خود

برای درمان اوتیسم، پیشنهاد می‌شود در صورت مشاهده مکرر علائم یاد شده، کودک توسط روانپزشک اطفال و متخصص مغز و اعصاب ویزیت شود و تحت خدمات توانمندسازی مانند گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار بگیرد. فعالیت‌های هنری مانند موسیقی و نقاشی و همچنین قصه‌گویی، تأثیر به سزایی در درمان اوتیسم و ترغیب کودک به بروز درون خودش دارند.

فراموش نکنیم که فرد اوتیسم، بیمار نیست بلکه تنها از یک اختلال رنج می‌برد و نیاز دارد که شنیده شود و خودش را بروز دهد. این افراد ناتوان نیستند و با قرار گرفتن در محیط‌های اجتماعی مانند محیط کار، می‌‌توانند از توانایی‌های خود بهره ببرند و خودشان را بروز دهند. با کمک به تشخیص زودهنگام این اختلال، می‌توانیم زندگی این کودکان را متحول کنیم.

سال ۹۵ هم با تمام خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش رو به اتمام است و همه در تکاپوییم تا سال جدید را در بهترین حالت خودمان آغاز کنیم. یکی از کارهایی که در روزهای پایانی سال انجام می‌دهیم، خانه‌تکانی است تا ناپاکیزگی‌ها را دور بریزیم و تازگی و طراوت را به خودمان هدیه کنیم. در سنت خانه‌تکانی که به ظاهر فقط تمیز کردن محیط منزل است، نکات ظریفی وجود دارد که با رعایت کردن آن‌ها می‌توانیم خودمان و اطرافیانمان را شادتر سازیم و با روی گشاده به استقبال سال نو برویم. در ادامه از شما دعوت می‌کنیم ۴ نکته برای خانه‌تکانی را مطالعه کنید.