۲۹ آبان، روز جهانی کودک، به یاد کودکان زلزله‌زده کرمانشاه
نخستین و بی‌پناه‌ترین قربانیان سوانح مهیب طبیعی و غیرطبیعی کودکان هستند. جسم و روان آنان نازک‌تر و لطیف‌تر از آن است که بتواند بلای نازل شده را بفمد و با آن کنار بیاید. کودکان مصیب‌دیده به‌ویژه آنانی که والدین خود را از دست داده‌اند، خود را در برابر دنیای ترسناک و غریبی می‌بینند که تنها و بی‌یاور در آن سرگردانند و دیگر هیچ نشانی از جهان نرم و شیرین کودکی در آن وجود ندارد. تحمل این فاجعه از روان فردی هر کس، بخصوص کودکان، خارج است و تنها با همکاری دیگر انسان‌ها رفته‌رفته می‌تواند زمینه‌ای فرآهم شود تا کودک آسیب‌دیده سیمای لطیف زندگی را بار دیگر بتواند ملاقات کند.
زلزله اخیر استان کرمانشاه کودکان بسیاری را در معرض آسیب‌های جدی روانی و روحی قرار داده و شوربختانه مثل هر فاجعه‌ای از این دست، تمرکز سازمان‌های امدادی و کمک‌کنندگان بیشتر حول محور تهیه خوراک و پوشاک و سرپناه زلزله‌زدگان بوده و در نتیجه کمتر به آسیب‌های روانی و روحی بازماندگان و علی‌الخصوص کودکان توجه شده است.
۲۲ خرداد، روز جهانی منع کار کودکان
توسعه‌یافتگی یک کشور به عوامل گوناگونی بستگی دارد. تاریخ دویست ساله اخیر کشورهای به اصطلاح «جهان اول» نشان می‌دهد که مسیر رسیدن به میزان درخوری از توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی چه صعب‌العبور و پُرمشقت بوده و به چه ترتیب آدمیان مجبور به تغییر در تفکر و استانداردهای عقیدتی خود شده‌اند تا قوانین انسانی‌تری وضع گردد.
تاریخ‌نویسان به ما می‌گویند که در اوایل قرن نوزدهم در دره‌های خوش‌منظر ناتینگهام شایر و لانکشایر کشور انگلستان چگونه کودکان ۷ ساله با خشونت تمام از سپیده‌دمان تا غروب خورشید در کارخانه‌های ریسندگی به کار واداشته می‌شدند و این بینوایان بعضاً بدون دستمزد و با زور تازیانه مجبور بودند در نوبت شب‌کاری هم برای کارفرمایان کار کنند و حتی برخی از آنان برای رهایی از این وضع خودکشی می‌کردند.
اکنون این وضع را با قوانین حمایت از کودک در انگلستان امروز مقایسه کنید. امروزه در کشور خودمان بدبختانه شاهد ظهور پدیدۀ ناخوشایند کودکان کار هستیم و رفته‌رفته همگی این ناهنجاری را قبول کرده و کمتر روزی هست که در خیابان، مترو و اماکن عمومی با آن روبه‌رو نشویم. این کودکان که در مشاغل سیاه و کاذب مشغول به کارند از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی نظیر بهداشت، آموزش و تحصیل بی‌بهره‌اند و در معرض انواع خشونت‌هایی روانی، جسمی، و جنسی قرار دارند.
بهره‌کشی از کودکان نشان عقب‌افتادگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه است و بی‌تفاوتی به آن بیانگر از دست رفتن حساسیت جامعه به ستم و ناهنجاری است که این مسئله می‌تواند اثر ژرف فرهنگی‌ای به جا بگذارد و تبدیل زخمی درمان‌ناپدیر شود.
مردمان باید یاد بگیرند که توسعه و پیشرفت افزایش ماشین پورشه و تعداد مال‌ها عظیم نیست بلکه در کاهش شکاف طبقاتی، احقاق حقوق همگانی و امنیت و رفاه کودکان، همچون نسل آینده، است.
زمستان و سرما نزدیک است…
تامین هزینه میز و نیمکت برای مدرسه‌ای محروم
تهیه پروتز کاشت حلزون برای نوزاد ناشنوا
شنیدن از اون نعمت هاس که خیلی وقتا قدرش رو نمی دونیم و وقتی اتفاقی برای سیستم شنوایی مون پیش میاد تازه می فهمیم چقدر مهم بوده و حیفه که قدر لحظه های سلامتی مون رو ندونیم.
اینبار می‌خوایم به یک کودک ناشنوا کمک کنیم. می‌خوایم کمک کنیم بشنوه. می‌خوایم کمک کنیم مثل آدم‌های دیگه زندگی کنه. برای اینکه بتونه بشنوه باید براش یه پروتز کاشت حلزونی بخریم. بیاین دستامون رو بهم بدیم تا اون بچه بتونه مهربونی‌های این دنیا رو بشنوه.