۲۵ فروردین روز بزرگداشت شاعر و صوفی نامی ایران زمینِ سدۀ ششم و هفتم، فریدالدین ابو حامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری است. از او مکتوبات بیشماری به دست ما رسیده: اسرارنامه، الهی‌نامه، مصیبت‌نامه، مختارنامه، تذکره‌الاولیا، دیوان غزلیات و قصاید، و منطق‌الطیر.

در این میان، منطق‌الطیر، که این اصطلاح در زبان عربی به معنای «زبان مرغان» است، منظومه‌ای نزدیک به ۴۵ هزار بیت است که در قالب مثنوی سروده شده. این اثر با زبانی نمادین سیر و سلوک رسیدن به درجه بالایی از تصوف را بیان می‌کند. پویندگان این سلوک معنوی، مرغانی‌اند که با رهبری هدهد می‌خواهند به سیمرغ در مقام ذات پروردگار برسند. در این اثر، عطار مراتب و سختی‌های بی‌شمار این راهپیمایی و جازدن برخی از سالکان و پافشاری بعضی دیگر را نشان می‌دهد.